1. Opowiadanie
Przygotowania do wieczerzy wigilijnej
Miś: O, choinka! Jaka ładna, cała zielona. Jeśli w przedszkolu jest choinka, to znaczy, że już święta! Będzie Mikołaj i prezenty!!!
N.: Zaraz, zaraz, Misiu, nie tak szybko! Zanim przyjedzie Mikołaj z prezentami, czeka nas wiele przygotowań.
M.: Jakich przygotowań? Co będziemy robić?
N.: Najpierw musimy ubrać to zielone drzewko, które nazwałeś choinką. Ale to nie jest
choinka.
M.: Jak to nie? Przecież widzę, że to choinka!
N. To dopiero będzie choinka. Na razie jest to świerk, czyli drzewo iglaste, które rośnie w lesie. Choinką stanie się dopiero wtedy, gdy powiesimy na nim kolorowe ozdoby – światełka, bombki i łańcuchy.
M.: No dobrze, to ubierzmy szybko ten świerk, żeby stał się choinką i już będą święta!!!
N.: To jeszcze nie wszystko. Musimy przygotować wigilijną kolację.
M.: Wiem, co to jest kolacja – to posiłek, który zjadamy wieczorem. Ale wigilia?
N.: Wigilia to dzień, który poprzedza święta, czyli dzień przed świętami. Tego dnia wieczorem już czekamy na święta i z tej okazji jemy uroczystą kolację. Zobacz, co mam w koszyku.
M.: Ale ciężki, tyle zakupów. Czy to wszystko na jedną kolację? Jak zjemy to wszystko, to popękamy!!!
N.: Stara tradycja każe, aby na stole znalazło się 12 potraw. Warto każdej z nich spróbować, chociaż odrobinę. Podobno to przynosi szczęście.
M.: A co będziemy jeść?
N.: Będzie karp smażony i w galarecie, śledzie, barszczyk czerwony z uszkami, zupa grzybowa, kapusta z grochem, kasza, a na deser makiełki i kompot z suszonych owoców.
M.: Znowu jakaś dziwna nazwa. Co to są makiełki?
N.: Makiełki to potrawa, którą można przygotować z klusek, maku, miodu, rodzynek i orzechów. Kluski można też zastąpić suchą bułką namoczoną w mleku.
M.: To musi być smaczne, bo słodkie od miodu.
N.: Masz rację, Misiu, to bardzo słodka potrawa, a zdrowsza niż cukierki.
M. A dlaczego barszcz ma uszka?
N. To nie są prawdziwe uszy. To rodzaj małych pierożków z nadzieniem, które zawija się w taki sposób, że swoim wyglądem trochę przypominają uszy jakiegoś zwierzęcia.
M.: A czy stół będzie wyglądał inaczej niż na co dzień? Też będzie odświętny?
N.: Oczywiście, stół będzie wyjątkowo odświętny. Położymy na nim biały obrus i postawimy stroik świąteczny ze świeczką. Pod obrus schowamy sianko.
M.: To znaczy, że na kolację przyjdzie konik albo osiołek? Dla niego to sianko, tak?
N.: Nie, Misiu, siano pod obrusem to też tradycja. Jest to na pamiątkę tego, że Jezus urodził się w stajence na sianie.
M. Czyli tradycja to coś wyjątkowego, co robimy, żeby nie zapomnieć o czymś ważnym?
N.: Można tak powiedzieć. To są pewne czynności, które z tej samej okazji powtarza wiele osób. Jest wiele różnych tradycji i zwyczajów związanych ze świętami Bożego Narodzenia. Może dzieci opowiedzą nam o jeszcze innych?
Magdalena Kozłowska i Danuta Pokorska
2.Rozmowa na temat treści dialogu i tradycji wigilijnych:
Z czym Misiowi kojarzą się święta?
Co to jest choinka?
Ile potraw tradycyjnie jemy w Wigilię?
Co to są wigilijne uszka?
Co upamiętnia siano wkładane pod obrus?
3.Rozmawiamy z dzieckiem o potrawach wigilijnych, o dekorowaniu stołu, a także o tradycjach związanych z tym wieczorem. Opowiadamy dziecku o dawnych wierzeniach i zwyczajach, np. Wieczór wigilijny był uważany za wieczór magiczny. Wierzono, że w ten wieczór zwierzęta mówią ludzkim głosem. Jednocześnie nie wolno było ich słuchać, bo to przynosiło nieszczęście. W Wigilię bardzo uważnie obserwowano pogodę – dobra pogoda wróżyła pomyślny rok. Z sianka włożonego pod obrus wyciągano źdźbła trawy – zielone, zdrowe i długie wróżyły szczęście i zdrowie.
4. Zabawa „Nakrywamy stół”. Dziecko siada do stołu. Otrzymuje talerzyk i sztućce (łyżkę, nóż, widelec i łyżeczkę). Dzieci układają elementy nakrycia zgodnie z instrukcją:
Ustawcie na stole przed sobą talerzyk. Z prawej strony talerzyka połóżcie łyżkę. Z lewej strony talerzyka umieśćcie widelec. Z prawej strony między łyżką a talerzem połóżcie nóż. Za talerzem (za górną krawędzią talerza) umieśćcie łyżeczkę.
Pokazujemy dziecku poniższy obrazek i dziecko sprawdza czy dobrze ułożyło.
5. Zabawa ruchowa „Domowe porządki”:
Mycie podłogi (dzieci klękają i wykonują tuż nad podłogą okrągłe, obszerne ruchy – raz prawą, raz lewą ręką).
Trzepanie dywanów (dzieci udają, że trzymają w ręku trzepaczkę i trzepią dywan raz z jednej, raz z drugiej strony).
Ścieranie kurzu (dzieci naśladują ścieranie kurzu na różnej wysokości: wspinają się na palce, kucają, wyciągają rękę daleko przed siebie, obrysowują kształty szafek i drzwi).
Pranie ręczne (dzieci udają, że piorą ubranie w misce, płuczą je, wykręcają, strzepują i rozwieszają) itp.
6. Choinka i jej symbole https://www.youtube.com/watch?v=rD_cLVSxcQ0
świerk
7. Robimy zadania w książce do końca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz